PINTURA
Juan AYESTAren lana esperimentazio plastiko etengabea da, non materialtasuna elementu errepikakorra da bere ibilbide piktorikoan. Arreta berezia jarriz konposizioan, kolorean eta ehunduretan, bere kezkak adierazteko oinarrizko elementuak baitira. Beti aktualitateari adi, ingurumenaren narriadurarekin, kutsadurarekin, hondamendi naturalekin eta gizakiak eragindakoekin zerikusia dutenak dira bere estimulu nagusiak. Bere piezak sortzera motibatzen eta bultzatzen duten gaiak.
Bere errepertorio plastikoaren beste ezaugarri bat, gazte-gaztetatik, topaketarekiko zaletasuna izan da, objektu pobre, abandonatu edo zaharkituen berreskurapena eta berrerabiltzea. Beste elementu batzuek ere estimulatzen dute – ukigarriak eta ukiezinak –, hala nola metaforek, zeinuek, esanahiek, zoriak, espazioari eta denborari buruzko hausnarketak, iragankortasunak, akatsek, hutsuneek, presentziek eta absentziek.
LANAK
ESTRUKTURA ORTOGONALAK
2019 urtearen inguruan, trazu eta mugimendu bertikal eta horizontalen bidezko egiturak lantzeko beharra sentitu nuen. Hortik dator konposizioetan nagusi den izaera ortogonala. Lan hauek guztiz abstraktuak dira, alderdi ukigarriei buruzko aipamen gabeak (izenburuetako aipamen inplizituak izan ezik), euskarri ezberdinen gainean sortuak: oihalak, paperak eta hainbat taula.
Itxialdi pandemikoarekin (covid-19) bat eginez, offset inprimaketan erabiltzen den tinta beltz oretsua probatu nuen, eta horri esker beste ezaugarri eta testura berriak aurkitu ahal izan nituen, beltzarekin euskarri zuri laminatu eta ez oso xurgatzailearen gainean lan eginez. Eta beste obra batzuetan paper-ore xurgatzailearen gainean egin nituen, paper-industriatik lortutakoak. Konfinamenduaren ondoren, 2022an, kolorearen erabilera berreskuratu nuen, baita material ezberdinen muntatzea ere.
GASTRO-PINTURAK
Beti izan nituen arazoak margolanen formatu txikiekin, 2016-17an euskal gastronomiako pintxo tipikoetan pentsatu nuen arte (“sukaldaritza handia formatu txikian”). Beste modu batean hasi nintzen lanean: mihise txiki batzuk jarri nituen lan-mahai handi baten gainean, eta koloreak eta materialak banatzen hasi nintzen, platereratzen ariko banintz bezala, beste konposizio batzuk bilatzen, estimulu bisual berriekin esperimentatzen. Ondoren, nire zain ironikoa erabili nuen sortutako izenburuetan, konposizio-baliabide gehigarri gisa hitza eta irudia lotuz, iradokitzeko edo probokatzeko.
NATURA ETA MATERIA
Laurogeiko hamarkadaren erdialdetik aurrera, margolanak sortzeko nire estimulu nagusiak konposizioan, kolorean, materian eta ehunduran oinarritutako esperimentazio plastikoaren ingurukoak izan dira. Laurogeiko hamarkadaren erdialdean deskubritu nuen aurkitzen ditudan materialen adierazpen-indarra. Aldi berean, nire motibazio tematikoak naturaren potentzia suntsitzailera zuzentzen dira, baita gizakiak eragindako ingurumen-hondamendietara ere.
Multzo honetan, denboraldi honetako lanen aukeraketa txiki bat jasotzen da, zalantzarik gabe, bi hamarkada baino gehiagoz nire jarduera piktoriko zabalena eta errepikatuena, betiere baliabide berriekin egindako bilaketa eta esperimentazio plastikoan oinarrituta.
AKRILIKO GOIZTIARRAK
Lanen aukeraketa labur honek nire hasieren (hirurogeita hamarreko hamarkadaren amaiera) fede ematen du, dagoeneko konposizioan eta kolorean heldutako obrekin, baita ingurune piktorikoaren menderapenarekin ere. Adierazpide berriak bilatzeko dudan kezka goiztiarra ere adierazten dute. Pintura akrilikoekin tablex taulan egindako lanak dira, kronologikoki Álvarez de Eulate margolari frantziskotarraren eragin, gertutasun eta adiskidetasunaren pean egindako ikaskuntza-urteekin bat datozenak. Azpimarratzekoa da Olite seriea, oso pertsonala, espazio kurbatu bat bilatzen duena, barne-arkitekturako eszenen irudikapenean eta kolorearen nagusitasunean oinarrituta.
